در این ماهنامه با بچه های نویسنده یزدی سرو کار داریم که طبق فراخوان ها نوشته جذابی ارائه میدن تا ما اونارو توی نشریه چاپ کنیم تا بقیه بچه نشریه اختصاصی یزد رو با قلم گفتاری و درک فردی خودشون رو بخونن و من صفحاتی از نوشته های خودم رو دراین مجله برایتان میگذارم.
در زمان های دور پادشاه جوانی به شهری حکومت می کرد. در یکی از روزها او و
همراهانش برای شکار به دشتی بزرگ رفتند. بعد از مدتی در کنار درختی، مردی پیر
از او پرسید «: پسرم می توانی به من کمک کنی ؟»جوان عصبانی شد و گفت:«
چطور جرأت می کنی از پادشاه این شهر درخواست کمک کنی؟ زود از من طلب
بخشش کن .» پیرمرد هم با درماندگی و پریشانی از او عذرخواهی کرد و به راهش ادامه
داد. پادشاه مغرور هم به قصر خود برگشت. شب پادشاه در خواب دید که در آتش
میسوزد و پیرمرد هم در آ ن هیزم می ریزد و به او میخندد. صبح روز فردا او فهمید کار
بسیار اشتباهی انجام داده است. به همراهانش دستور داد تا آن پیرمرد را پیدا کنند و
نزد او بیاورند. او را برای پادشاه آوردند و جوان از او عذر خواهی کرد و پول زیادی را به پیرمرد بخشید.
پیرمرد از او تشکر کرد و گفت :«من در آخر عمرم هستم و نمی توانم از تمام این پول
استفاده کنم پس بهتر است تمام آ ن راه به فقیران بدهم. پادشاه از حرف او خوشش آ مد
و به او پول بیشتری داد و او را به خانه اش بدرقه کرد. و از آن بعد پادشاه زندگی
بهتری را گذراند.
نویسنده : صالح حبیبی راد
